Nu de eerste tekenen van de aanstaande intocht van ons goedheiligman weer zichtbaar worden in het straatbeeld. Vooral in de supermarkt, moet ik toch weer even aan een gebeurtenis uit een ver verleden denken.
Lang geleden, in een ander millennium en tijdsperiode waarin de kabouters nog spraken hadden wij hier in ons gezinnetje een jaarlijkse traditie. Eentje die me tot op de dag van vandaag nog bij gebleven is en me op gepaste momenten nog steeds een glimlach op de mond kan toveren.
Nu eerst even wat geschiedenis. Lang voordat tablets, PC en smartphones bestonden was je als kind simpelweg overgeleverd aan de verhalen en anekdotes van ouders, familie en vrienden. Wat ze je vertelden was de absolute en niks anders dan de absolute waarheid. Behalve de verhalen van nonkel Henri, op zijn Frans geschreven maar als Herrie uitgesproken. Daar voelde je zelfs als piepkuiken al dat zijn geweldige verhalen altijd een beetje straffer gemaakt waren. Maar goed, terug naar de les. Aangezien internet en consoorten nog niet bestonden. De supermarkten rond november nog niet in een Toys ‘R Us veranderden en de gedrukte speelgoedkatalogus rechtstreeks vanuit de brievenbus de gezellige houtkachel inging bleef Sinterklaas een superbelangrijke en megaspannende dag voor ons allemaal. Vooral sinterklaasavond had iets magisch. We wisten natuurlijk al lang dat de rode avondlucht met die laatste goudgele lichtslierten gewoonweg het promoteam van de sint was dat speculooskoeken aan het bakken was. Ook waren we goed voorbereid om diens hard zwoegende viervoeter te verwennen met een verse frisse wortel. En natuurlijk stond ons schoentje al dagenlang klaar om zoet en goed te kunnen ontvangen van de grote kindervriend.
En begin december was het dan zover: daar wordt op de deur geklopt… hard geklopt zacht geklopt. Daar wordt op de deur geklopt… wie kan dat zijn.
Spanning, opwinding, traantjes en vooral nog even alles in gedachten herhalen wat je het in grote speelgoedwensenboek opgenomen wou zien.
De deur gaat open en de sint treed binnen. Samen met Nikodemus en gevolg. Met warme doch krachtige stem vroeg de sint of we braaf geweest waren waarop Nikodemus meteen in zijn grootboek op zoek ging naar alles wat we dat voorbije jaar weer uitgespookt hadden. Gelukkig bestond er nog geen twitter of Facebook want dan had het in mijn geval wel eens een ellenlange lijst kunnen zijn. Maar goed, na deze plichtpleging mocht je dan op de knie van ’s grootste kindervriend je lijstje van gewenst speelgoed aframmelen. Met horten en stoten, een beetje verlegen maar steeds hopende op de goede afloop. Met andere woorden een goedgevulde schoen op 6 december.
Maar er was iets speciaal aan de sint. Er hing een geurtje aan. Jawel, de sint had een geurtje. Een duidelijk, kruidig, niet overwelmend maar toch heel herkenbaar aroma.
De sint rook namelijk naar sigaren. En niet gewoon naar eender welke ordinaire stinkstok. Neen de sint rook naar het Agio-sigaartje. En was het nu toch net het sigaartje dat nonkel Henri met veel liefde en ceremonieel vertoon pleegde te roken.
Natuurlijk moest ik meteen een grondige inspectie van de goedheiligman doorvoeren. Een X-ray test om te achterhalen of het wel degelijk mijn nonkel Henri was. En ja hoor, de geur was een eerste indicatie. Maar de glanslichtjes in zijn ogen wanneer hij me vroeg wat ik graag van de sint wou kregen deden de rest.
Daar zaten we dan. Beiden beseffende dat we wisten wie de sint was. En toen gebeurde er iets geweldig. Zonder blikken of blozen gaf hij Nikodemus de opdracht mijn wensen voor 6 december te noteren. Hij speelde het spelletje mooi mee om ervoor te zorgen dat ik toch nog een mooie sinterklaasochtend ging krijgen. Vanaf dat moment hadden mijn nonkel Henri en ik ons geheimpje. Hij was de Sint. En alleen ik wist dat. Alle andere kinderen dachten dat Sinterklaas uit Spanje kwam maar ik wist wel beter. Mijn nonkel moest dan wel de hardst werkende man op de heeeeeele aardbol zijn wanneer hij bij al mijn klasgenootjes, vriendjes en alle andere kindjes op bezoek moest.
Misschien was het dan wel daarvoor dat hij steeds dat mooie heerlijk welriekende sigaartje opstak tijdens familie feestjes. Gewoon om te ontspannen.
En nog steeds wanneer ik de geur van een dergelijk sigaartje ruik komen al die mooie herinneringen van meer dan 40 jaar geleden weer terug bovendrijven.
Das net zo met je oude fotoalbums. Al weet je voordat je de foto ziet absoluut niks meer van wat er zich op die bewuste dag afspeelde… Na het zien van de foto is het alsof je er middenin staat. Alsof de gebeurtenis zich weer live voor je afspeelt, En komen alle herinneringen weer naar boven.
Daar kan jij als ondernemer dus ook perfect gebruik van maken. Zorg voor originele krachtige beelden. Beelden die specifiek aan jou bedrijf of product gelinkt zijn. Zoals die mooie rode Coca-cola truck die door een kerstlandschap rijdt. Of de duikende babies van dat gekende watermerk meer dan 20 jaar geleden… maar toch nog steeds herkenbaar.
Graag help ik je met het bedenken, ontwerpen en maken van memorabel beeldmateriaal. Reclamefotografie speciaal voor jouw bedrijf en product.
Neem nu even contact met me op. Samen ontdekken we dan welke geweldige beelden we voor jouw business kunnen maken. Want mijn missie blijft nog steeds ondernemers helpen hun omzet te verhogen. Zeker nu in corona tijden is je visueel plaatje nog belangrijker dan ooit tevoren. Het is zelfs de beste investering voor je bedrijf.
Bel me op 0032495308025, mail me of stuur me een postduif…
Comments